Mendoza: kerstsfeer bij 30°C

Mendoza is veruit de mooiste stad die we in Argentinië ontdekten. Elk pleintje ademt een tropische vakantiesfeer uit dankzij de wuivende palmbomen en de met kleine glazuurtegels versierde wandelpaden. Doorheen de straten waait een fris verkoelend briesje dat we innig verwelkomen na de hitte van de woestijn. Nee, in Mendoza voelen we ons meteen thuis, al is dat enkel en alleen aan de stad te danken en niet zozeer aan onze hostel. Monkey Hostel heeft nochtans ettelijke troeven achter de hand;  het mini zwembadje dat vaak voorzien is van rondborstige Françaises, de pooltafel en de bar waar ze Duvel verkopen aan woekerprijzen. Een mens  zou zich voor minder thuis voelen. Helaas is de bar een luidruchtige bedoening ‘s nachts en hangt er net iets te veel vreemd volk rond in de hostel. Ook de organisatie van het kerstdiner loopt in het honderd, en al is het immens grappig om de Colombiaanse barman Carlos –die voor de helft bestaat uit Corona-bier- om twee uur ’s nachts met twee rauwe kippen rond te zien rennen, onze lege magen waar we net iets teveel pesos voor neertelden doen ons besluiten van hostel te veranderen. 

Maar er zijn veel leukere dingen te vertellen. We trekken onze stoute schoenen aan en boeken onze eerste rafting-tocht. Is er iets leuker dan tegen ettelijke kilometers per uur een wilde rivier af te baggeren in een rubberboot? We varen samen met een Kiwi als stuurman en een tof Duits koppel, waardoor we onze boot meteen U-96 dopen.  De rivier is een klasse III+, wat betekent dat er enkele rustige passages zijn en evenveel rapids waarbij onze stuurman een duivels genoegen schept om ons net op tijd af te leiden zodat we alle moeite van de wereld hebben om niet overboord te gaan. Maar we hebben de tijd van ons leven en trekken ’s avonds op restaurant met Boris en Martina, onze nieuwe vrienden.

Onze fietsjes worden nagestuurd via een koerierdienst en arriveren een dag te laat, maar wel heel…op één nieuwe platte band voor Lobke na. De score is 3 – 3 ondertussen! We laten de band maken in de dichtstbijzijnde fietswinkel waarna we richting wijnstreek fietsen….denken we. Als we meer dan een uur later op dezelfde plek arriveren blijkt dat we een mooi rondje Mendoza hebben gefietst. Och, we trekken het ons niet aan en geven toe aan een onaards verlangen om de plaatselijke Subway-broodjeszaak onveilig te maken, alle goede voornemens ten spijt.
Tijdens het ondermaatse kerstdiner leren we een stel toffe Zwitsers kennen en dat maakt de avond gelukkig een beetje goed.

Zondag is kerstdag en telt een goeie 30°C. Het enige waardoor wij een beetje in kerstsfeer komen zijn de  Skype-sessies met het thuisfront, want voor de rest lijkt het hier putje zomer. Uiteraard gaan we uitgebreid lunchen op een terrasje. Kunnen jullie je dat thuis voorstellen, op dit eigenste moment terrasjes doen?
Ons fietstochtje (4-3 voor Bart weeral, al vermoeden we ditmaal sabotage in de hostel!) leidt ditmaal naar een immens park aan de westkant van Mendoza, waar zowat de hele stad neergestreken lijkt te zijn. We eten een ijsje, spelen Kolonisten en genieten van het geweldige relaxte zondagje. Nadien laten we onze fietsjes achter in de garage van onze volgende hostel en pakken we in.

Betemakemaai?

 

Maandag laten we het apenhostel achter ons en springen we in ons huurautootje. Na een slordige 400km belanden we op de Camping Municipal van San Agustin de Valle Fertill, waar we zelfs over een zwembad beschikken. Van hieruit trekken we naar enkele natuurparken.
Het Ischigualasto-park oftewel Parque de la Luna herbergt een schat aan fossiele dino's, en enkele landschappen om u tegen te zeggen. We leren weer van alles bij over de beweging van de aardplaten in deze regio,  en ook over het het ontstaan van bergen en fossielen.
Een slordige 100km verder belanden we weer als enige kampeerders aan de ingang van het volgende park, Talampaya genaamd. Gelukig is de bar nog net open en kunnen we nog enkele flesjes Quilmes bemachtigen na een warme stoffige dag. Na de bergen trekken we morgen eindelijk nog eens een canyon in!

From dusk till dawn